زنا به رابطه جنسی میان زن و مردی بدون وجود رابطه زوجیت میان آن‌ها گفته می‌شود. مردی که مرتکب زنا شده‌است را زانی، و زن زناکار را زانیه می‌خوانند.

در تمدن‌های بزرگ گذشته نظیر ایران باستان، روم، یونان، شبه جزیره عربستان در دوره پیش از اسلام، برای زنا تعاریف، تعابیر و حدود متفاوتی وجود داشته‌است. امروزه نیز در فرهنگ‌ها و ادیان و ملل مختلف برخوردهای متفاوتی با رابطه? جنسی خارج از ازدواج می‌شود.

ادیان [ویرایش]

حدود، تعاریف، قوانین و مجازات‌های متفاوتی برای زنا در نظر گرفته شده‌است. اما در اکثر آنان از زنا به‌عنوان عملی زشت و گناهی کبیره یاد شده‌است.

اسلام [ویرایش]

در تعریف فقهی زنا به نزدیکی بین زن و مرد (شامل آمیزش جنسی مهبلی و مقعدی) بدون ازدواج اطلاق می‌شود. یعنی مرد و زن نامحرمی بی آنکه عقد دائم یا موقت بخوانند یا مرد و زنی که با هم محارم هستند با هم از راه جلو یا پشت نزدیکی نمایند و دخول صورت بگیرد؛ یعنی آلت مرد در آلت زن داخل گردد و دخول هم به مقدار ختننه‌گاه صورت بگیرد. اگر نزدیکی و دخول صورت نگیرد، به آن زنا نمی گویند. بنابراین هر چند لمس و یا دیدن بدن دختر نامحرم، حرام است اما حکم زنا را ندارد و حد زنا جاری نمی‌شود.^[1]

در اسلام، زنا از گناهان بزرگ است و در شریعت ممنوع گشته‌است. در قرآن نیز آیاتی وجود دارند که شان نزول آنها درباره تحریم زنا می‌باشد که به طور خاص می‌توان به

22)

و با زنانى که پدرانتان به ازدواج خود درآورده‏اند نکاح مکنید مگر آنچه که پیشتر رخ داده است چرا که آن زشتکارى و [مایه] دشمنى و بد راهى بوده است

و زنان شوهردار [نیز بر شما حرام شده است] به استثناى زنانى که مالک آنان شده‏اید [این] فریضه الهى است که بر شما مقرر گردیده است و غیر از این [زنان نامبرده] براى شما حلال است که [زنان دیگر را] به وسیله اموال خود طلب کنید در صورتى که پاکدامن باشید و زناکار نباشید و زنانى را که متعه کرده‏اید مهرشان را به عنوان فریضه‏اى به آنان بدهید و بر شما گناهى نیست که پس از مقرر با یکدیگر توافق کنید مسلما خداوند داناى حکیم است

(سوره? مائده-آیه? 5)

امروز چیزهای پاکیزه برای شما حلال شده؛ و (همچنین) طعام اهل کتاب، برای شما حلال است؛ و طعام شما برای آنها حلال؛ و (نیز) زنان پاکدامن از مسلمانان، و زنان پاکدامن از اهل کتاب، حلالند؛ هنگامی که مهر آنها را بپردازید و پاکدامن باشید؛ نه زناکار، و نه دوست پنهانی و نامشروع گیرید. و کسی که انکار کند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه می‌گردد؛ و در سرای دیگر، از زیانکاران خواهد بود.

سوره اسراء آیه 32،

)

و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهی است!

سوره نور آیات 2،3،8

هر یک از زن و مرد زناکار را صد تازیانه بزنید؛ و نباید رأفت (و محبّت کاذب) نسبت به آن دو شما را از اجرای حکم الهی مانع شود، اگر به خدا و روز جزا ایمان دارید! و باید گروهی از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده کنند!

?الزَّانِی لَا یَنْکِحُ إِلَّا زَانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَالزَّانِیَةُ لَا یَنْکِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِکٌ ? وَحُرِّمَ ذَ?لِکَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ?(سوره? نور-آیه? 3)

مرد زناکار جز با زن زناکار یا مشرک ازدواج نمی‌کند؛ و زن زناکار را، جز مرد زناکار یا مشرک، به ازدواج خود درنمی‌آورد؛ و این کار بر مؤمنان حرام شده است!

و سوره فرقان آیه 68،

?وَالَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَ?هًا آخَرَ وَلَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ ? وَمَنْ یَفْعَلْ ذَ?لِکَ یَلْقَ أَثَامًا?(سوره? فرقان-آیه? 68)

و کسانی که معبود دیگری را با خداوند نمی‌خوانند؛ و انسانی را که خداوند خونش را حرام شمرده، جز بحق نمی‌کشند؛ و زنا نمی‌کنند؛ و هر کس چنین کند، مجازات سختی خواهد دید!

در فرقه‌ها و مذاهب مختلف اسلامی احادیث و روایات بسیاری در باب تحریم زنا و آثار سوء زنا بر جامعه وجود دارد .امام رضا نیز در باب آثار سوء زنا بر جامعه اینگونه گفته است: زنا، به علّت مفاسدی که در بردارد، مانند: قتل نفس، از بین رفتن و مخدوش شدن اصل و نسب، ترک تربیت کودکان، تباه شدن موضوع ارث و میراث و امثال این مفاسد، حرام شده است.

در قرآن، سوره نور، آیات 2 الی 9، در باره? مجازات زناکار و شرایط اثبات گناه و شرایط اثبات بی گناهی، مطالبی بیان شده‌است:

به هر زن زناکار و مرد زناکاری صد تازیانه بزنید و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید در [کار] دین خدا نسبت به آن دو دلسوزی نکنید و باید گروهی از مؤمنان در کیفر آن دو حضور یابند (2) مرد زناکار جز زن زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد و زن زناکار جز مرد زناکار یا مشرک را به زنی نگیرد و بر مؤمنان این [امر] حرام گردیده‌است (3) و کسانی که نسبت زنا به زنان شوهردار می‏دهند سپس چهار گواه نمی‏آورند هشتاد تازیانه به آنان بزنید و هیچگاه شهادتی از آنها نپذیرید و اینانند که خود فاسقند (4) مگر کسانی که بعد از آن [بهتان] توبه کرده و به صلاح آمده باشند که خدا البته آمرزنده مهربان است (5) و کسانی که به همسران خود نسبت زنا می‏دهند و جز خودشان گواهانی [دیگر] ندارند هر یک از آنان [باید] چهار بار به خدا سوگند یاد کند که او قطعا از راستگویان است (6) و [گواهی در دفعه] پنجم این است که [شوهر بگوید] لعنت ‏خدا بر او باد اگر از دروغگویان باشد (7) و از [زن] کیفر ساقط می‏شود در صورتی که چهار بار به خدا سوگند یاد کند که [شوهر] او جدا از دروغگویان است (8) و [گواهی] پنجم آنکه خشم خدا بر او باد اگر [شوهرش] از راستگویان باشد (9) ^[2]

زنای با محارم [ویرایش]

زنای با محارم به معنای آن است که مثلاً یک مرد با یکی از زنهایی که جزو محارم نسبی وی هستند و ازدواج کردن با آنان حرام است، زنا کند. محارم نسبی مانند: مادر، خواهر، دختر، دختر خواهر، دختر برادر، عمه و یا خاله.

مجازات زنای با محارم کیفر آن بنابر نظر بعضی از فقها اعدام است، ولی مفاد بعضی از روایات این است که با شمشیر یک ضربه به گردن او بزنند و اگر زنده ماند او را در حبس نگه دارند تا بمیرد، واحوط رعایت این دستور است . حکم اعدام در زنا با زنانی که بواسطه شیر خوردن محرم شده‌اند یا به سبب ازدواج محرم شده‌اند - مانند مادر زن - محل اشکال است، ولی نسبت به زن پدر جاری است. همچنین در این حکم فرقی نمی‌کند که مرد زنا کننده مجرد باشد و یا متاهل .

در زنای با محارم، در صورتی که زن به انجام عمل زنا راضی بوده، آن زن نیز اعدام می‌شود.^{[نیازمند منبع]}

زنای به زور [ویرایش]

زنای به عنف به معنای آن است که مثلاً زنی به عمل زنا راضی نباشد و مرد با زور و ارعاب و تهدید با او زنا کند.

مجازات زنای به عنفکیفر آن برای مرد زنا کننده «اعدام» است، هرچند احوط آن است که یک شمشیر به گردن او بزنند، گرچه نمیرد.

زنای غیر محصنه [ویرایش]

زنای غیر محصنه به زنایی گفته می‌شود که شخص زناکار (زن یا مرد) فاقد همسر و مجرد باشد و به اختیار خود زنا کرده باشد. به زبان ساده تر به زنای شخص مجرد، زنای غیر محصنه گفته می‌شود.

مجازات زنای غیر محصنه در این نوع از زنا، کیفر شخص زناکار درمرتبه اول یکصد ضربه شلاق است، و اگر سه مرتبه زنا کند و در هر مرتبه حد خورده باشد، کیفر او در مرتبه چهارم اعدام است. مرد را در حالی شلاق می‌زنند که ایستاده باشد، و نباید ضربات شلاق بر سر و صورت و عورت او وارد شود. اگر مرد را هنگام زنا برهنه یافته‌اند، جزعورت بقیه بدن او باید برهنه باشد و اگر با لباس یافته‌اند بنابراحتیاط به هر نحو که او را یافته‌اند شلاق خواهد خورد. زن را در حالی شلاق می‌زنند که نشسته باشد و بدن او با لباس پوشیده باشد، و از شلاق زدن به سر و صورت او خود داری نمایند.

زنای محصن و محصنه [ویرایش]

زنای محصنه به معنای آن است که شخص زنا کننده دارای همسر دائمی باشد به گونه‌ای که هرگاه بخواهد با همسر خود نزدیکی کند مانعی در کار نباشد و با این حال تن به زنا داده باشد. به زبان ساده‌تر اگر یک زن متاهل زنا کند، به زنای آن شخص زنای محصنه گفته می‌شود و اگر زانی مرد باشد زنای محصن گفته میشود.

مجازات زنای محصن در مورد مرد زناکاری که متاهل است، اگر پیرمرد است ابتدا یکصد ضربه شلاق و سپس سنگسار است، و اگر جوان است فقط او را سنگسار می‌کنند و بنابر احتیاط واجب شلاق نزنند، در مورد زن متاهل نیز همین حکم جاری است. اگر مردی که متاهل است و زن او در اختیار اوست اما هنوز با اوزناشویی نکرده، اگر این مرد با زنی زنا کند او را صد ضربه شلاق می‌زنند و سر او را هم می‌تراشند و به مدت یکسال او را از شهرش تبعید می‌کنند. ولی برای زن زنا کار حکم تراشیدن سر و تبعید جاری نمی‌شود.

راه‌های اثبات زنا [ویرایش]

در اسلام بطور کلی دو راه برای اثبات زنا وجود دارد 1-اقرار طرفین 2-شهادت چهار نفر شاهد. اگر چنانچه زنای محصنه یک شخص به‌وسیله هر یک از راه‌های فوق ثابت شود، آنگاه مجازات سنگسار در حق شخص زنا کار، با توجه به اینکه زنای وی به‌وسیله کدامیک از راههای فوق ثابت شده باشد متفاوت خواهد بود.

• 1- اقرار طرفین زنا کننده که بالغ و عاقل و آزاد است در حال اختیار و بدون ارعاب و ترس چهار مرتبه و بنابراحتیاط در چهارجلسه اعتراف کند که زنا کرده‌است .

اگر زنای محصنه از راه اقرار شخص زنا کار ثابت شود و شخص زناکار هنگام سنگسار از گودال فرار کرد، دیگر او را به گودال برنمی‌گردانند، حتی بنابراحتیاط اگر یک سنگ هم به او نخورده باشد نباید او را بازگردانند.

• 2- شهادت چهار نفر شاهد چهار مرد عادل به دیدن عمل شهادت دهند، و اگر سه مرد و دو زن عادل یا دو مرد و چهار زن عادل هم شهادت دهند کافی است و زنا ثابت می‌شود.

اگر زنای محصنه از راه شهادت شهود ثابت شود، آنگاه اگر هنگام سنگسار از گودال فرار کرد، فرار وی فایده ندارد و او را باید به گودال برگردانند و آنقدر سنگسار شود تا بمیرد.

سلام !

خوب ! همونطور که همه ما میدونیم سه نوع ظلم داریم : ظلم به خود ، دیگری و خدا !

خودارضائی ، لواط و زنا ، هر کدام چه نوع ظلمی هست ؟

فردی که مرتکب هر کدام از این ها شده باید چکار کند ؟

 

 

جواب کامل هستش پس لطف کنید کامل بخوانید :‌

آلودگی به گناه و بی باکی در معاصی و ارتکاب محرمات شرع انور و شکستن حرمت مقام ربوبی الهی بسیار زشت و بدبختی آور است. انجام عمل خلاف شرع موجب تباهی انسان و باعث فنا و هلاکت او است. امام باقر(ع) فرمود: ما من نکبة تصیب العبد الا بذنب؛ هیچ نکبتی دامن گیر شخص نیم شود مگر به واسطه گناهی که مرتکب شده است.(1)

امام علی(ع) می فرماید: خداوند آسایش و زندگی راحت هیچ مردمی را نمیگیرد مگر به علت گناهانی که مرتکب شده اند، خداوند هرگز به بندگان خود ستم نمیکند.(2)

گناه صرف نظر از خطراتی که برای جهات فردی و اجتماعی دارد اصولاً بزرگترین عامل انحطاط و سقوط انسانیت است، انسان گناه کار هرگز از مزایای افتخارآمیز بشریت و تکامل انسانی برخوردار نیست، پلیدی گناه حجاب نورانیت دل و صفای باطن است، گناه کار قبل از این که به جامعه یا به شخص خود ضربهای وارد کند شخصیت خود را ساقط مینماید و انسانیت خود را می کشد.



استمناء عمل حرام و از گناهان کبیره است. هر چند در قرآن و یا روایات به کبیره بودن آن تصریح نشده ولی چون بر آن وعده عذاب داده شده، این دلیل و نشانه کبیره بودن آن است و این نشانه را خود ائمه(ع) در روایات فرمودهاند.

مثلاً محمد بن مسلم در روایتی در اصول کافی از حضرت صادق(ع) نقل میکند: هر گناهی که خداوند آتش را جزا و سزای آن قرار داده کبیره است؛ و روایات به این مضمون فراوان وارد شده است.

استمناء باعث ضعف قوای شهوانی، ترسو شدن و سستی انسان میگردد و شجاعت و درستی را از انسان سلب میکند و اولین تأثیر آن بر چشم و گوش است و باعث ضعف این دو قوه میگردد. کمخونی، رنگپریدگی، کم شدن حافظه، لاغری، بیاشتهایی، بدخلقی، سرگیجه و دهها آفت دیگر از عوارض این عمل ناروا است.

این عمل بر سلسله اعصاب تأثیر عمیقی به جا میگذارد و زمینه ضعف شدید آن را فراهم میسازد. اگر فردی به این عمل معتاد شد، ارادهاش را از دست میدهد و بعد از آگاه شدن از زیانهای این عمل، آن قدر اراده ندارد تا آن را ترک کند.

راههای زیر برای جلوگیری از این عمل زشت مناسب است:

1- اقدام به ازدواج اگر از لحاظ سنی و شغلی و شرایط مورد نیاز، زمینه ازدواج فراهم باشد.

2- فراهم نیاوردن زمینههای تحریک مثل خواندن مجلات و کتابهای نامناسب و دیدن فیلمهای تحریککننده وحضور در مجالسی که باعث تحریکات جنسی میشوند و گفتگو درباره امور جنسی و یا شنیدن این امور.

3- ورزش به طور منظم، خصوصاً کوهنوردی.

4- کنترل نگاه نسبت به نامحرم و پرهیز از گفتگوی غیرضروری با آنها.

5- پرهیز از خوردن غذاهای تحریککننده و غذاهایی که بیش از حد مورد نیاز بدن تولید انرژی میکنند.

6- دوری از تنهایی و خلوت و زیاد نماندن در حمام و دوری کردن از دوستان منحرف و فاسدی که انسان را در معرض تحریکات قرار میدهد.

7- رو آوردن به عبادت و خواندن قرآن کریم ودعا و مناجات با خداوند متعال.

8- مطالعه مضرات و زیانهای این عمل زشت و رجوع به کتابهایی که در این مورد نوشته شده (مثل گناهان کبیره، شهید دستغیب شیرازی).


کسی که عاشق فضایل انسانی و آزاد مردی است باید از پلیدی گناه مبری و منزه باشد. علی(ع) می فرماید: کسی که به کرامت نفس و شرافت آدمی علاقه دارد حتماً باید از گناه بپرهیزد.(3) و در حدیث دیگر فرمود: آزاد مرد کسی است که تمایلات غیر مشروع خود را ترک کند.(4) و در جای دیگر فرمود: ما زنی غیور قطّ؛ غیرتمند و جوان مرد هرگز زنا نمیکند.(5)


قرآن کریم در مورد زنا می فرماید:

ولا تقربوا الزّنا انّه کان فاحشة و ساء سبیلاً؛ نزدیک زنا نشوید که کار بسیار زشت و بد راهی است.(6)


زنا از گناهان کبیره است و آثار و عواقب بسیار خطرناک دنیوی و اخروی به دنبال دارد.

امام صادق(ع) می فرماید: زنا شش اثر دارد: سه اثر در دنیا، سه اثر در آخرت. اما آثار دنیویه زنا: آبرو را می برد، رزق را کم می کند، مرگ را نزدیک می کند، و آثار اخرویه آن: غضب پروردگار، سختی حساب و دخول در آتش و جاودان ماندن در آن.(7)

در جای دیگر حضرت از رسول خدا(ص) حدیث کرده که فرمودند: کسی که با زن مسلمان یا زن یهودی، یا نصرانی یا مجوسی، آزاد یا کنیز زنا کند، پس توبه نکند، و با اصرار به این گناه از دنیا برود خداوند در قبرش سیصد درب عذاب را باز می فرماید که از هر در مارها و عقربها و افعی هایی از آتش بیرون می ایند و این آدم تا روز قیامت می سوزد، و چون از قبرش بیرون شود از بوی گندش مردم اذیّت می شوند، و به این بوی گند شناخته می شود، و دانسته می شود که زناکار است. تا این که امر می شود او را به آتش برند.(8)

امیرمؤمنان(ع) می فرماید: در روز قیامت به امر خدا بوی گندی وزیده می شود که تمام اهل محشر ناراحت می شوند تا این که نفس کشیدن بر آنها مشکل می گردد، پس منادی ندا می کند آیا می دانید این بوی گند چیست؟ گویند نمیدانیم و سخت ناراحتمان کرده، پس گفته می شود: این بوی عورت زناکاران است که بدون توبه از دنیا رفتهاند پس آنها را لغنت کنید که خدا آنها را لعنت کرده پس کسی نمیماند در محشر مگر این که آنها را نفرین می کند و می گوید خدایا زناکاران را لعنت فرما.(9)

حضرت رسول(ص) فرمود: کسی که با زن شوهر دار زنا کند پس در جهنم از عورت هر دو چرک خارج می شود، به مقدار پانصد سال راه و اهل جهنم از بوی گند آن دو در اذیت خواهند بود و عذابشان از همه شدیدتر است.(10)

لواط نیز مانند زنا از گناهان کبیره است و حرمت و عقوبتش از زنا شدیدتر است. رسول خدا(ص) فرمود: کسی که با پسری جمع شود روز قیامت جنب وارد محشر می شود و آب دنیا او را پاک نمیکند و خشم خدا بر او است و او را لعنت فرموده، دوزخ را برایش آماده می فرماید و بدجایگاهی است. هرگاه کسی لواط کند عرش خدا به لرزه در آید و خداوند او را لعنت و غضب فرموده و جهنم را برایش آماده می کند و ملوط (مفعول) را در کنار جهنم نگه می دارند تا خلایق از حساب فارغ شوند، پس او را در جهنم می اندازند و در طبقات دوزخ همیشه معذب خواهد بود.(11)

در زمان عمر غلامی که مولای خودش را کشته بود پس از اقرار، عمر امر به کشتنش نمود، حضرت امیرالمؤمنین(ع) از غلام پرسید چرا مولای خود را کشتی؟ عرض کرد به زور با من لواط کرد پس او را کشتم. حضرت از اولیای مقتول پرسید آیا او را دفن کردهاید؟ گفتند: آری هم اکنون از دفنش می آئیم پس به عمر فرمود غلام را تا سه روز نگهدار. پس از سه روز از اولیای مقتول حاضر شوند. پس از سه روز حضرت به اتفاق عمر و اولیای مقتول بر سر قبرش آمدند از اولیایش سؤال کرد این قبر میت شما است؟ گفتند: آری. فرمود: قبر را بشکافید تا بلحد برسد، چون بلحد رسیدند و آن را برداشتند، جنازه را ندیدند، حضرت تکبیر گفت و فرمود: به خدا قسم دروغ نگفتم. شنیدم از رسول خدا(ص) فرمود: هر کس از امت من عمل قوم لوط را مرتکب شود و بدون توبه از دنیا برود پس در قبرش بیش از سه روز نمیماند تا این که زمین او را فرو می برد و به جایی که قوم لوط هستند و هلاک گردیدهاند ملحق می نماید. پس در زمره ایشان محشور می شود.(12)

بنابراین زنا و لواط و بی عفتی و بی بندوباری جنسی فاسد کننده دنیا و آخرت است و کسی که خدای نکرده مرتکب چنین اعمال شنیع شده واجب و لازم است فوراً نادم شده و توبه کرده و به سوی خداوند باز گردد تا خود را از منجلاب بدبختی نجات دهد. رسول اکرم(ص) فرمود: هر مرضی دارویی دارد و داروی گناهان استغفار و طلب عفو از پیشگاه ذات پاک الهی است.(13) توبه که به معنی پشیمانی واقعی از معصیت است موجب بخشش گناه شده و صفحه قلب را از آلودگی پاک و تیرگی را مبدّل به روشنایی می سازد.

گناه هر چه باشد قابل توبه است و توبه از آن در درگاه الهی پذیرفته می شود به شرط آن که توبه حقیقی باشد یعنی انسان از عمق دل توبه کرده باشد. مکتب تربیتی اسلام تمام آلودگان به گناه را دعوت می کند که برای اصلاح خویش و جبران گذشته از در توبه که درب رحمت الهی است وارد شوند و سعادت خود را باز یابند.

امام زین العابدین(ع) در مناجات زیبای خود می فرماید: معبود من تو کسی هستی که به روی بندگانت دری به سوی عفو گشودهای و نامش را توبه نهادهای و فرمودهای باز گردید به سوی خدا و توبه کنید، توبه خالص حال که این در رحمت باز است عذر کسانی که از آن غافل شوند و توبه نکنند چیست؟.(14)

توبه هرگاه واقعی باشد و از اعماق جان برخیزد و انسان از کرده خویش پشیمان شود مقبول در گاه خدا می شود و آثار و برکات توبه نمایان می گردد. توبه کار واقعی خود را از مجالس گناه دور می دارد و از عواملی که گناه را وسوسه و تداعی می کند برحذر می باشد و خود را در پیشگاه خدا شرمنده می بیند و همواره در صدد کسب رضای او می باشد. خداوند نه تنها توبه را می پذیرد بلکه توبه کار واقعی را دوست دارد. لذا شما مسلماً توبه کنید و مصمّم باشید که دیگر از این کارها نکنید چون عواقب بیسار خطرناک و نابود کننده دارد و مطمئن باشید که ان شاءاللَّه خدای مهربان توبه شما را خواهد پذیرفت. ضمناً برای نامزد خود هم باید عقد شرعی خوانده شود و قبل از عقد حتی یک کلمه هم با او حرفهای محرک نزنید چون حراماست و تا عقد خوانده نشود مثل سایر زنان بر شما نامحرم است. خداوندا همه ما را بیامرز.